Lilith

Ik wou een stuk schrijven over het misbruik van #metoo, maar het lukt me niet. Ik vind het misbruik van #metoo uitermate vermoeiend.

In de rij van hongerige wachtenden voor de deur van een restaurant werd mijn man luidkeels beschuldigd door een jonge vrouw. Waarvan? Dat hij zich opzettelijk tegen haar aandrukte. Iedereen van ons gezelschap had gezien dat er geen contact tussen hem en haar of tussen hun beider dikke winterjassen had plaatsgevonden. (En waarom zou hij zich tegen een hysterica aandrukken als hij mijn liefdevol goddelijk lijf onbeperkt ter beschikking heeft?) Toen hij zei dat ze niet goed wijs […]

Gisteren ging ‘Alleen van jou’ door Het Goede Doel in première. Ik maakte de clip. De single is afkomstig van het album ‘Overwerk’. Je kunt het album kopen via de grotere online webwinkels.
Denk hierbij aan: Bol.com Overwerk

Dank aan allen die zichzelf, hun locatie, hun talent, hun huisdier, hun props spontaan beschikbaar stelden. In willekeurige volgorde: Henk Temming, Frank Hölsgens, Geerthe Timmermans, Gioya Timmermans, Mien Geerlings, Service Bioscoop Luxor Reuver, Wesley Beek, Hans Tunnissen, familie Frietman

Laatst vroeg ik aan mijn vader hoe het voelt om de buitenwereld van achter glas te bekijken. Hij heeft immers meer dan 90 jaar in alle vrijheid in deze buitenwereld geleefd. Dan laat ik even de tweede wereldoorlog buiten beschouwing. Hij heeft toen in hetzelfde huis als waar zijn familie ook een aantal joden verborg een tijd lang ondergedoken gezeten.

Hij dacht even na en antwoordde: ‘Veilig’. Papa voelt zich veilig in zijn appartement in het verzorgingshuis. Op dit antwoord had ik niet gerekend.
‘Als ik mijn leven overdenk, realiseer ik me nu nog veel meer dat er af en toe sprake […]

Mijn schip is binnen, lees maar: De Volkskrant, Hoogste veilingopbrengst ooit voor doeken van Hopper en De Kooning

Tjap-tjoy (self-portrait)

Chop Suey uit 1929 van Edward Hopper. Beeld AFP

Christie’s hamerde woensdag in één veilig 318 miljoen dollar af.

Michiel Kruijt 14 november 2018, 17:08

Het blijft deze week records ­regenen bij veilingen van ­moderne kunst in New York. Nadat dinsdag bij Sotheby’s een ­Magritte voor een recordprijs was weggegaan, noteerde concurrent Christie’s […]

Forgot to mention my recent awards and nominations.
There they come.

IPA 2018 Honorable Mention, categories Fine Art, Portrait.

Series ‘Bit Player’: ‘Chef de Cuisine’

Part of this series ‘Bit Player’ is for example my self-portrait ‘Chef de Cuisine’ with dear friend and Chef Youp Kilkens. Click here for his Instagram. But there are many other self-portraits e.g. ‘Butcher’, ‘Baker’, ‘Undertaker’ etc. Feel free to see for yourself: IPA 2018 Lilith

And then I got nominated […]

Startprijs € 1.995,– (inc. verzending binnen Nederland).

Herinneren jullie nog de AvroTros wedstrijd ‘Krabbé zoekt Picasso’, waarbij ik dankzij jullie stemmen met mijn zelfportret ‘From blue to white’ in 2017 de publieksprijs won? Er waren ruim 3.000 inzendingen. Mijn foto behoorde ook tot de Jury-top-3. De jury van de Picasso-wedstrijd bestond uit Charles Esche (directeur van het Van Abbemuseum), Marko Klomp (kunstenaar en dichter) en Jeroen Krabbé (kunstenaar, regisseur, acteur en presentator van ‘Krabbé zoekt Picasso’). Jeroen Krabbé: “Het niveau lag heel hoog, daar ben ik heel erg blij om.”

Mijn winnend zelfportret ‘From Blue to White’ maakt bovendien […]

Gisteravond was ik bij mensen op bezoek waar ik ooit één keer eerder was geweest. Om precies te zijn: nadat ik een gigantische deuk in hun op straat geparkeerde BMW had gereden. In die tijd was ik erg moe. Lang daarna kwam ik erachter dat ik waarschijnlijk op dat moment de ziekte van Pfeiffer onder de leden had. Ondanks de deuk waren ze erg aardig. Niet boos. Ik kreeg een glas water voor de schrik. We vulden samen de verzekeringspapieren in. Gelukkig was ik all risk verzekerd.

We gingen gisteren bij hen op bezoek om eens normaal kennis te maken. Rond […]

Vandaag ga ik op bezoek bij papa. Ik was vroeg wakker. In bed denk ik aan hem. De vorige keer dat ik langs ging, zag hij er gezond uit. Hij was goed geluimd bovendien. Regelmatig krijg ik via het gecomputeriseerde zorgplan Caren een update van zijn bestaan. De zorg schrijft met betrokkenheid over hem.

Wat me goed doet om te lezen is dat hij telkens iets laat schrappen. Nee, ’s avonds hoeven ze niet meer langs te komen om zijn boterhammen te smeren, dat doet hij zelf. In de ochtend heeft hij ook een taak laten verwijderen. Hij is gewend zoveel […]

Waarom zou ik schrijven over jouw hand? Jouw hand die tussen waken en slapen op me rust en liedjes op mijn lichaam componeert. Liedjes schrijven vind je het leukste wat er is. Als jouw vingers in de halfslaap mijn heup als een toetsenbord bespelen, voel ik me geliefd en net zo belangrijk voor jou als jouw liedjes.

Wanneer ik in de nacht opsta om naar de wc te gaan, til ik jouw hand behoedzaam op en leg haar op de matras waar ze op me blijft wachten. Nadat ik me weer onder de deken heb genesteld, pak ik jouw hand voorzichtig […]

Hij steekt zijn hand op als ik binnenkom.
In zijn nieuwe kamer in het verzorgingshuis zit hij voortaan met zijn gezicht naar het raam en rug naar de deur. Nadenkend, biddend, mediterend. Bidden is immers meditatief. Hij kijkt me blij verrast aan. Zijn opgestoken hand was eigenlijk bedoeld voor zijn schoonzus die hij op dit tijdstip verwachtte. Zij en ik zijn deze keer samen binnen gekomen. Zijn blik is heel anders dan een week geleden. Ik ben op slag vrolijk terwijl het eigenlijk een enorme snertdag is voor mij vandaag.
Toen ik binnenkwam rook ik lekkere broodjes. Ongebruikelijk in mijn vaders kamer. […]

Augustus 2018 is bijna voorbij. De 12^e maand van mijn dagboekenproject. Ik heb een jaar lang maandelijks een dagboek gefotografeerd en met de hand geschreven. Het was ontzettend veel werk, daarom stop ik ermee. Meestal leuk werk, maar soms ook heel zwaar werk omdat ik mijn emoties van die maand herbeleefde. Ik schreef namelijk eerst alle teksten op mijn computer en als de nieuwe maand was begonnen startte ik met plakken van foto’s en met de hand schrijven van het dagboek van de voorgaande maand.

De meeste boeken heb ik verkocht. De gedachte erachter was dat ik langzaam maar gestaag van […]

Terwijl ik een perzik voor liefs ontbijt ‘pel’ dwalen mijn gedachten af naar vroeger, toen mijn vader en moeder eensgezind naast elkaar gezeten middagen lang perziken voor de inmaak zaten te schillen. Keukenkastjes onder het aanrechtblad open geschoven zodat ze hun voeten op de verhoging konden zetten waardoor de plastic bak op hun schoot in balans bleef. Voorzichtig trokken ze dunne velletjes van het fruit om zoveel mogelijk vruchtvlees te bewaren. Een emmer met verse perziken uit eigen tuin tussen hen in. Af en toe hing ik over een schouder kijkend naar de door mijn vader kort geslepen aardappelmesjes terwijl ik […]

Afgelopen week bood ik een foto uit mijn vaders huis te koop aan plus een zelfportret van ons beiden, gesigneerd door ons beiden. Eigenlijk ging het meer om het zelfportret dan de andere foto, want dit was de eerste keer dat mijn vader een foto van ons samen signeerde. Dus heel exclusief en vrij uniek. De foto’s zijn inmiddels verkocht. Dank aan degenen die geboden hebben. Felicitaties aan degene die hem gekocht heeft. Koester ons!

Na mijn scheiding in januari 2007 heb ik de trouwfoto aan de muur in mijn vaders huis vervangen door een foto van mezelf, in m’n eentje. Op dat moment had ik geen idee van wat me te wachten stond. Ik vond het vreselijk eng om te scheiden. Ik wou niemand verdriet doen. Mijn kinderen niet, mijn vader niet. Vrijheid was echter belangrijk voor me. Niet dood gaan van binnen nog meer. Vandaar dat ik ondanks mijn angst besloot alleen verder te gaan. Alleen, maar samen met mijn kinderen. Zonder enige zekerheid op welk […]

Inmiddels ben ik begonnen aan mijn twaalfde dagboek sinds vorig jaar augustus toen ik dit project in bad bedacht.
Heb je belangstelling voor een dagboek waarvan slechts één exemplaar verschijnt?
In dit dagboek al mijn nieuw werk en meer dat ik die bewuste maand produceer. Ca. 75 foto’s/zelfportretten met mijn Nikon camera alsook met mijn Lumia telefoon. De foto’s worden afgedrukt op mooi fotopapier, afm. 13×18 cm. In totaal ca. 180 pagina’s. Het boek wordt vanzelfsprekend gesigneerd.
Hoeveel kost het? Het eerste dagboek maakte ik tegen minimum maandloon. Ik werk zo naar het salaris van Jan Modaal toe. Elk dagboek is sowieso een […]

‘Skinny Dipping’, mijn gehavend boek met extra verhaal werd verkocht voor € 130,00. Dit is een voorbeeld van hoe ik vaak van iets negatiefs iets positiefs probeer te maken. Soms lukt het, soms niet.
Maar… ik schreef: “Toen ik thuis aangekomen de klep opende viel het op straat. Daardoor kwam de rug ietwat los te zitten. ‘Daar hoor ik thuis’, sprak het boek tot mij. Inderdaad, dacht ik, kunst moet voor iedereen toegankelijk zijn.”
Doordat de prijs voor dit beschadigd boek hoger werd dan voorzien was het niet meer voor iedereen toegankelijk. Een nieuwe ongehavende versie van […]

Dit boek ‘Skinny dipping’ (preview ) is een boek met een verhaal. Dat is meestal zo bij boeken. Dit boek heeft een extra verhaal. Het heeft gereisd langs galerieën in Knokke. Het boek en ik kregen te horen: Uw werk is prachtig, erg goed, maar:
• Het is niet kuis genoeg voor België (ik heb ook heel kuis werk hoor, bijna saai zo kuis)
• Fotografie is lastig verkoopbaar in Knokke behalve werk van Marc Lagrange (ehm, ja maar die hoeft niet meer naar Lidl)
• De galeriehouder moet affiniteit met het werk hebben (een relatie kan groeien, geef ons een […]

‘Fotograaf Henriëtte van Gasteren / Lilith verkoopt haar leven maand per maand’
Reuver, Nederland: De Nederlandse fotograaf  Henriëtte van Gasteren (kunstenaarsnaam Lilith), die sinds 2006 indruk maakt met haar zelfportretten, waarbij ze haar eigen leven en de wereld rondom zich poogt te verzoenen in sprekende en intense beelden, pakt uit met een uniek ‘dagboek’-project. 

Foto’s kopen van een fotograaf die je bewondert, dat is altijd al iets heel bijzonders geweest. Maar met de dagboeken van Lilith kan een verzamelaar of een fotoliefhebber een stap verder gaan, en iets unieks in huis halen. En er hoeven niet eens gaten in de muur te […]

Sociaal wenselijk verplicht lichaamscontact. Man, man, wat heb ik daar moeite mee. In mijn jeugd werd niet zo heel veel gekust. Ik hing liever even bij mijn vader of moeder om de hals, mijn hoofd op hun schouder. Aan mijn moeder heb ik wel gevraagd of ze een andere bh wilde aanschaffen. De puntige cups prikten in mijn lijf (jaren ‘60/’70). Ik werd geacht oma te kussen die lief was maar óók prikte. Met name haar bovenlip en kin. Dat vond ik vies. Ze zat bijna altijd in dezelfde stoel na een uit de hand gelopen lobotomie. Ik zie haar […]