Lilith

In mijn gedachten zit ik in een trein naar een ver land. In werkelijkheid lig ik in bad. Oftewel, ik bevind me in het warme water van de baarmoeder. Af en toe komt er een app op mijn telefoon binnen van mijn oudste dochter die echt in de trein zit. Liever gezegd, die bepakt en bezakt met een Hollandse fiets aan de hand van de ene naar de andere trein holt om te verhuizen naar een ver, ver land. Ver weg van mij.

In mijn hoofd reis ik met haar mee. Al vanaf haar geboorte. ‘Partus’, bevalling, verlossing, ‘partir’, vertrekken. Zodra […]

Drie van mijn zelfportretten werden onlangs genomineerd bij de 12th International Color Awards en wel ‘Doing the laundry’ in de categorie Fine Art, ‘Libertad’ in de categorie Nude en ‘Fishy’ heel verrassend in de categorie Abstract. Ik had ‘Fishy’ ingediend bij de categorie Portret, maar de organisatie vond hoofd-met-vis-in-zak blijkbaar abstract. Een vierde inzending heeft niets gemaakt, terwijl ik die foto steengoed vind. Een Griekse kunstverzamelaar ook, want die heeft hem onlangs aan zijn collectie toegevoegd en een eerste exemplaar ervan zit al jarenlang in de bedrijfscollectie van A.S.R.-verzekeringen.

Ik houd niet van wedstrijden. Waarom doe ik […]

Geen idee welk zelfportret ik zal posten om te laten merken dat ik weet dat het vandaag internationale vrouwendag is. Met elk zelfportret dat ik maak vier ik immers mijn vrouw-zijn. Zelfs elke dag vier ik mijn vrouw-zijn. Sterker nog, ook op de dagen dat ik er alleen voor stond als moeder vierde ik mijn vrouw-zijn; mijn vrouwelijke én mannelijke krachten gebundeld in één mens, door twee X-chromosomen toevallig een vrouw.
Het is eigenlijk vreemd dat internationale vrouwendag bestaat. We zijn van ver gekomen, maar hebben nog een lang weg te gaan voordat we vrouwendag kunnen schrappen. Het zal nog een […]

Zijn hand ligt beschermend onder mijn kin. Ik zit op de grond aan zijn voeten. Hij ziet er breekbaar uit in zijn rolstoel. Zijn ene been is net uit het gips.
‘Volgende week word ik zesennegentig jaar,’ zegt hij. ‘Wie had dat gedacht?’
‘Ik ben er blij mee,’ antwoord ik.
‘Ik wil nog wel een paar jaar,’ zegt hij tot mijn verrassing. Tot voor kort had ik het idee dat hij het welletjes vond.
‘Voor ons of voor jezelf?’, vraag ik.
‘Nou, zoals het nu gaat….’ Zijn antwoord zweeft in de ruimte. Ik concludeer dat hij niet alleen voor ons leeft, maar ook voor zichzelf. […]

‘With you I am born again’ (Baby watch, self-portrait)

Slaperige ogen kijken me aan, maar hebben zo te zien iets heel anders op hun netvlies staan. Ze kijken me aan zonder me te zien. Ze kijken naar binnen.
‘We waren op de maan. Onze raket leek een luxe hotel. We bevonden ons helemaal bovenin. Op de maan was zwaartekracht, net als hier op aarde. Wij tweeën waren de eersten die er de liefde bedreven, net zoals Adam en Eva ooit op aarde.’
‘Hoefden we geen ruimtepakken aan?’ Als ik ons liefdesspel visualiseer, moet ik daarvoor details weten.
‘Nee, dat was niet nodig,’ reageert hij blij.
‘Leek onze kamer bovenin de raket op een […]

Verdriet en pijn slaan kraters in mijn binnenste. Met lichaamstaal en gesproken woorden trachten ze me te vernietigen. Volgens hen ben ik iemand waarvoor een professionele handleiding nodig is.

Ik las dat mensen sterk kunnen reageren op kanten van een ander die ze bij zichzelf onderdrukken. Is dat een vorm van jaloezie? Zijn ze afgunstig omdat de ander wél die kanten durft te onderzoeken en te laten zien? Zijn ze gefrustreerd en gevangen in hun eigen bekrompen leven? Is dat het excuus voor hun aanval op mij? Verklaren ze mij zonder enige deskundige kennis geestesziek, omdat mijn oprechte manier van leven […]

Chicken wings. Afgehakte vleugels smaakvol bereid. Of nee, een paar blote kippen in een braadslee. Zulke beelden verschijnen op mijn netvlies terwijl ik bij mijn vader ben.

Een tijd geleden hebben ze me geleewiekt. Ik ben een meisje van het platteland. Daardoor weet ik gelukkig dat als een stuk van de tweede vleugel wordt afgesneden, de gekortwiekte vogel vervolgens weer kan vliegen. Om balans te creëren heb ik zelf dat tweede stukje geamputeerd, zodat ik mijn ietwat kortere vleugels opnieuw kon uitslaan.

‘Je moet maar niet meer over me schrijven,’ zegt mijn vader. ‘Ze weten toch wel dat je van me houdt.’

Mijn […]

Door het dakraam zie ik wolken voorbij drijven. De een sneller dan de ander. Opeens klikken twee wolkenpartijen onopvallend in elkaar, als twee continenten die oorspronkelijk bij elkaar hoorden. Als werelddelen die zich ooit hebben gesplitst en elkaar na een eeuwigheid hebben teruggevonden. In hetzelfde tempo schuift mijn lichaam tegen het jouwe in het grote ronde bad.

We klikken naadloos in elkaar.

In de verte zingt Elvis Costello: ‘This house is empty now’. Ik herken zijn verlangen en eenzaamheid. Het liedje dat ik schrijf, verloopt echter achterstevoren. Mijn huis is nu vol, maar was lang leeg. De liefde heeft ons gevonden en […]

Een tijd geleden kwam me ter ore dat sommige mensen mijn selfies met mijn vader niet begrijpen. Net alsof ik ergens mee koketteer, waarop ik geen recht heb. Dat onbegrip, afkomstig van een of meerdere naasten, raakte me zeer.

Regelmatig worden mijn zelfportretten niet begrepen. Dat kan me niets schelen. Maar dat een foto van mijn vader en mij verkeerd wordt geïnterpreteerd door mensen die me na aan het hart liggen en dat er door diegenen een verkeerde lading aan wordt gegeven, doet pijn. Dat betekent dat diegenen me slecht kennen, zelfs na al die jaren, en dat stelt teleur.

Ik zal […]

Ik wou een stuk schrijven over het misbruik van #metoo, maar het lukt me niet. Ik vind het misbruik van #metoo uitermate vermoeiend.

In de rij van hongerige wachtenden voor de deur van een restaurant werd mijn man luidkeels beschuldigd door een jonge vrouw. Waarvan? Dat hij zich opzettelijk tegen haar aandrukte. Iedereen van ons gezelschap had gezien dat er geen contact tussen hem en haar of tussen hun beider dikke winterjassen had plaatsgevonden. (En waarom zou hij zich tegen een hysterica aandrukken als hij mijn liefdevol goddelijk lijf onbeperkt ter beschikking heeft?) Toen hij zei dat ze niet goed wijs […]

Gisteren ging ‘Alleen van jou’ door Het Goede Doel in première. Ik maakte de clip. De single is afkomstig van het album ‘Overwerk’. Je kunt het album kopen via de grotere online webwinkels.
Denk hierbij aan: Bol.com Overwerk

Dank aan allen die zichzelf, hun locatie, hun talent, hun huisdier, hun props spontaan beschikbaar stelden. In willekeurige volgorde: Henk Temming, Frank Hölsgens, Geerthe Timmermans, Gioya Timmermans, Mien Geerlings, Service Bioscoop Luxor Reuver, Wesley Beek, Hans Tunnissen, familie Frietman

Laatst vroeg ik aan mijn vader hoe het voelt om de buitenwereld van achter glas te bekijken. Hij heeft immers meer dan 90 jaar in alle vrijheid in deze buitenwereld geleefd. Dan laat ik even de tweede wereldoorlog buiten beschouwing. Hij heeft toen in hetzelfde huis als waar zijn familie ook een aantal joden verborg een tijd lang ondergedoken gezeten.

Hij dacht even na en antwoordde: ‘Veilig’. Papa voelt zich veilig in zijn appartement in het verzorgingshuis. Op dit antwoord had ik niet gerekend.
‘Als ik mijn leven overdenk, realiseer ik me nu nog veel meer dat er af en toe sprake […]

Mijn schip is binnen, lees maar: De Volkskrant, Hoogste veilingopbrengst ooit voor doeken van Hopper en De Kooning

Tjap-tjoy (self-portrait)

Chop Suey uit 1929 van Edward Hopper. Beeld AFP

Christie’s hamerde woensdag in één veilig 318 miljoen dollar af.

Michiel Kruijt 14 november 2018, 17:08

Het blijft deze week records ­regenen bij veilingen van ­moderne kunst in New York. Nadat dinsdag bij Sotheby’s een ­Magritte voor een recordprijs was weggegaan, noteerde concurrent Christie’s […]

Forgot to mention my recent awards and nominations.
There they come.

IPA 2018 Honorable Mention, categories Fine Art, Portrait.

Series ‘Bit Player’: ‘Chef de Cuisine’

Part of this series ‘Bit Player’ is for example my self-portrait ‘Chef de Cuisine’ with dear friend and Chef Youp Kilkens. Click here for his Instagram. But there are many other self-portraits e.g. ‘Butcher’, ‘Baker’, ‘Undertaker’ etc. Feel free to see for yourself: IPA 2018 Lilith

And then I got nominated […]

Startprijs € 1.995,– (inc. verzending binnen Nederland).

Herinneren jullie nog de AvroTros wedstrijd ‘Krabbé zoekt Picasso’, waarbij ik dankzij jullie stemmen met mijn zelfportret ‘From blue to white’ in 2017 de publieksprijs won? Er waren ruim 3.000 inzendingen. Mijn foto behoorde ook tot de Jury-top-3. De jury van de Picasso-wedstrijd bestond uit Charles Esche (directeur van het Van Abbemuseum), Marko Klomp (kunstenaar en dichter) en Jeroen Krabbé (kunstenaar, regisseur, acteur en presentator van ‘Krabbé zoekt Picasso’). Jeroen Krabbé: “Het niveau lag heel hoog, daar ben ik heel erg blij om.”

Mijn winnend zelfportret ‘From Blue to White’ maakt bovendien […]

Gisteravond was ik bij mensen op bezoek waar ik ooit één keer eerder was geweest. Om precies te zijn: nadat ik een gigantische deuk in hun op straat geparkeerde BMW had gereden. In die tijd was ik erg moe. Lang daarna kwam ik erachter dat ik waarschijnlijk op dat moment de ziekte van Pfeiffer onder de leden had. Ondanks de deuk waren ze erg aardig. Niet boos. Ik kreeg een glas water voor de schrik. We vulden samen de verzekeringspapieren in. Gelukkig was ik all risk verzekerd.

We gingen gisteren bij hen op bezoek om eens normaal kennis te maken. Rond […]

Vandaag ga ik op bezoek bij papa. Ik was vroeg wakker. In bed denk ik aan hem. De vorige keer dat ik langs ging, zag hij er gezond uit. Hij was goed geluimd bovendien. Regelmatig krijg ik via het gecomputeriseerde zorgplan Caren een update van zijn bestaan. De zorg schrijft met betrokkenheid over hem.

Wat me goed doet om te lezen is dat hij telkens iets laat schrappen. Nee, ’s avonds hoeven ze niet meer langs te komen om zijn boterhammen te smeren, dat doet hij zelf. In de ochtend heeft hij ook een taak laten verwijderen. Hij is gewend zoveel […]

Waarom zou ik schrijven over jouw hand? Jouw hand die tussen waken en slapen op me rust en liedjes op mijn lichaam componeert. Liedjes schrijven vind je het leukste wat er is. Als jouw vingers in de halfslaap mijn heup als een toetsenbord bespelen, voel ik me geliefd en net zo belangrijk voor jou als jouw liedjes.

Wanneer ik in de nacht opsta om naar de wc te gaan, til ik jouw hand behoedzaam op en leg haar op de matras waar ze op me blijft wachten. Nadat ik me weer onder de deken heb genesteld, pak ik jouw hand voorzichtig […]

Hij steekt zijn hand op als ik binnenkom.
In zijn nieuwe kamer in het verzorgingshuis zit hij voortaan met zijn gezicht naar het raam en rug naar de deur. Nadenkend, biddend, mediterend. Bidden is immers meditatief. Hij kijkt me blij verrast aan. Zijn opgestoken hand was eigenlijk bedoeld voor zijn schoonzus die hij op dit tijdstip verwachtte. Zij en ik zijn deze keer samen binnen gekomen. Zijn blik is heel anders dan een week geleden. Ik ben op slag vrolijk terwijl het eigenlijk een enorme snertdag is voor mij vandaag.
Toen ik binnenkwam rook ik lekkere broodjes. Ongebruikelijk in mijn vaders kamer. […]

Augustus 2018 is bijna voorbij. De 12^e maand van mijn dagboekenproject. Ik heb een jaar lang maandelijks een dagboek gefotografeerd en met de hand geschreven. Het was ontzettend veel werk, daarom stop ik ermee. Meestal leuk werk, maar soms ook heel zwaar werk omdat ik mijn emoties van die maand herbeleefde. Ik schreef namelijk eerst alle teksten op mijn computer en als de nieuwe maand was begonnen startte ik met plakken van foto’s en met de hand schrijven van het dagboek van de voorgaande maand.

De meeste boeken heb ik verkocht. De gedachte erachter was dat ik langzaam maar gestaag van […]